جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
نقد فیلم «رفتن»: چند مترمکعب اندوه
قصه فرشته و نبی، قصه عشقی که در پیچوتاب رسیدن و نرسیدن در غبار گم میشود. قصه عشقی که از همه چیز غیر از معشوق رنج میبیند. رفتن قصه درد است؛ درد خانهبهدوشی، درد مهاجرت.
کمدی شستهرفته
نمیتوان انکار کرد که فیلم حامد محمدی در قیاس با دیگر کمدیهای روی پرده یا نمایش دادهشده در امسال، شستهرفتهتر است و بازی جواد عزتی و امیر جعفری به عنوان دو مرد اصلی ترکیب و انتخاب خوبی است.
آواز در خیابان
نوستالژی در «گذر موقت» نقش پررنگی دارد.
زنی تحتتأثیر
«اگزما» یکی از این دست فیلمهاست که پایه و اساسش بر شعار «دروغ، دروغ بزرگتر میآورد» قرار گرفته است ولی فاقد تواناییهای لازم برای روایتی متمایز از نسخههای پیشین است.
واپسگرایی ممنوع!
حتی اگر از زاویهی تقلیلگرایانه و واپسگرایانهی مواجهه با فقط و فقط یک کمدی ساده، پرفروش و عامهپسند نیز به «اکسیدان» به عنوان دومین اثر بلند سینمایی حامد محمدی بنگریم، باز هم خود را مواجه با فیلمی میبینیم که هم در شناخت ژانر متبوعاش دچار خطای مبنایی است، هم در خلق روایی وقایع شکلدهندهی سیر داستانیاش، با مقولهای به نام «اصالت وقوع» به کلی بیگانه است و هم در ساختار داستانی اثر، حتی به بدیهیترین، پایهایترین و ابتداییترین اصول فیلمنامهنویسی نیز پایبند نیست.